Hoop

Een paar weken geleden vroeg een vriendin of ik vandaag met haar wou afspreken om iets leuks te gaan doen.

Liever niet, antwoordde ik in alle eerlijkheid. Moederdag is geen topdag voor mij.

Ach, zei ze, je weet nooit of je toch wat gaat horen. Je moet blijven hopen, kwam er nog goedbedoeld achteraan.

Ik zei heel stoer dat ik uit zelfbescherming al lang niet meer hoopte.

Maar kijk, nu is het zover en moet ik stiekem toegeven dat ik dan misschien niet echt hoop, maar dat het gvd toch wel mega-fantastisch zou zijn… En ergens is ook dat een vorm van hoop.

Toevallig hoorde ik een tijdje geleden onderstaand liedje. Over hoop, en hoe God hoofdschuddend op de wereld van vandaag zou toekijken.

Belachelijk toepasselijk. Op alle fronten (no pun intended…).